อาจารย์ vs. fation

วันที่ 28 ส.ค. มีสอนช่วงเช้าถึงเย็น วุ่นวายอยู่สักพักกว่าจะเคลียร์ได้ รูปแรกนี้ก็โดนแอบถ่าย ตอนกำลังขรึมอยู่พอดีน่ะเนี่ย...

ตก ช่วงเย็นก็ ต้องรีบบบบ ไปเดินแฟชั่นโชว์ การกุศลหน้าพระที่นั่งต่อที่ หอประชุมทหารเรือ

กับชุดฟีนาเล่ สีชมพูตัดเขียว อยากบอกว่าชุดสวยงามมากมาย ชอบมาก (แพงมากด้วยหลักแสนทั้งนั้น) แหะแหะ ...

เครื่องเพชรสวย ๆ รูปนี้ ถ่ายกับ เชอร์รี่ เมริสา จ่ะ...

กว่าจะเลิกซะดึกเชียวเรา... กลับถึงห้องนอน ก็หลับเป็นตายเลยล่ะ คิคิ




มาดูอีกวันนึงกับงานรับปริญญาของลูกพี่ลูกน้องยาเองแหละ

บัณฑิตคณะนิติศาสตร์น่ะจ่ะ...

ดูซิ เตี้ยกว่ายาอีก (อุ๊บส์)

คิดอะไรออกไปน่ะเรา (อ่ะล้อเล่นน่ะจ่ะ)อิอิ ...

อีกรูปนึง คราวนี้มายืนถ่ายบนบันไดบ้าง
รูปสุดท้าย ถ่ายตัวเองกับน้องหมีซะ .... หน้ามันส์เชียวเรา...
ยังไงก็ขอแสดงความยินดีกับบัณฑิตใหม่น่ะจ่ะ...

พรีเซ้นเตอร์

อ่ะฮ้า.... รูปนี้นิกัลยาถ่ายรูป เป็นพรีเซ้นเตอร์ให้กับ บ. ซีเอฟจี เซอร์วิส(ศรีสวัสดิ์) ค่ะ

ส่วนชุดก็เป็นชุดของสาวใต้ นั่นก็คือชุดบานงนั่นเอง ...ก็ทำให้ดูแปลกตาไปอีกแบบน่ะค่ะ ว่าไหมค่ะ

น้องซินดี้ก็เป็นแบบด้วยค่ะ

แล้วก็รูปสุดท้าย เป็นรูปตอนไปโปรโมที่ระนอง

เดินทางไปวันที่ 29 กลับคืนวันที่ 30 ค่ะ ณ โรงแรม Royal Princess Ranong ค่ะ

ที่โรงแรมนี้น่ะค่ำ น้ำอุ่นเนี่ย เป็นน้ำแร่ธรรมชาติจากภูเขาเลยค่ะ นับว่าเริ่ดมาก ๆ นอกจากนี้

บรรยากาศก็ดี สงบสุข มีน้ำตกมีภูเขา มีทะเล ที่สำคัญ ความที่ติดกับชายแดนพม่า มีชาวพม่าเยอะมาก ๆ และได้รับการต้อนรับทีอ่บอุ่นดีค่ะ

ถ้ามีโอกาสก็อยากจะไปอีกสักครั้งจัง...

อย่าเสียใจไปเลยน่ะ...

ข้อมูลจาก Forward Mail
ภาพประกอบทางอินเทอร์เน็ต

เวลารักใคร . . . อย่าเสียใจในสิ่งที่คุณทำ
แต่ . . . จงเสียใจในสิ่งที่คุณไม่ได้ทำ

เมื่อเวลาผ่านไป . . . เราอาจจะต้องมานั่งเสียใจ
ว่าวันนั้น . . . ทำไมเราไม่ทำแบบนี้
ถ้าเราทำแบบนี้ . . .เรื่องนั้นอาจจะดีกว่านี้ก็ได้

คนเราไม่อาจย้อนเวลา กลับไปแก้ไขอดีตได้
เพราะอดีตไม่เคยหวนกลับ
เวลา . . . ไม่อาจย้อนคืนโอกาส
ในเรื่องบางเรื่อง . . . อาจจะมีแค่ครั้งเดียวในชีวิต

ในเมื่อตอนนี้ . . . เรายังมีโอกาสทำสิ่งดีๆ
ทำเรื่องดีๆ ให้กับคนที่เรารัก . . . ก็ทำไปเถอะ
ทำไปเลย . . .ให้ไปเลย . . .

โดยเฉพาะเรื่องความรู้สึกดีๆ
ความรู้สึกห่วงหา และเอาใส่ใจให้ไปเถอะ
ให้ไปเท่าไหร่ก็ได้ . . . เพียงให้อย่างมีสติ
ทำแล้วไม่ทุกข์ไม่กระทบใคร . . . ให้ไปเถอะ
ทำไปเถอะ...ขอให้ทำให้ดีที่สุด..

เพราะเมื่อวันเวลาผ่านไป . . . สิ่งต่างๆ อาจผ่านพ้น
บางเรื่องอาจจบและจากไป . . . บางเรื่องอาจคงอยู่ในความทรงจำ
แต่อย่างน้อยเราได้ให้. . . ได้ทำในสิ่งที่อยู่ในใจไปหมดแล้ว
เมื่อเรามานึกถึง . . .มันจะเป็นความทรงจำที่ดีตลอดไป
**************

วันนี้ยามีบทความดี ๆ มาฝากค่ะ เป็นบทความแนวให้กำลังใจทั้งตัวเองและคนรอบข้างได้เป็นอย่างดีเลยแหละค่ะ...

ขอให้อ่าน ทำความเข้าใจ แล้วก็ปฏิบัติตามน่ะ .... เรื่องบางเรื่องที่มันเจ็บช้ำนัก ก็อย่าได้ไปจำมันเลยน่ะ

จดจำ และทำในสิ่งที่ทำให้ตัวเองและคนรอบข้างมีความสุขจะกว่าแล้วน่ะจ่ะ...

เพราะว่า ไม่มีใคร ที่จะเป็นมนุษย์ที่สมบูรณ์แบบได้หรอก...

ณ บ้านเกิด อีกครั้ง...

ได้กลับมาบ้านครั้งนี้ ... นับว่าเป็นช่วงระยะเวลาที่ยาวนานกว่าทุก ๆ ครั้ง
ตลอดระยะเวลา 6 ปี ที่ห่างบ้านไป ไปใช้ชีวิตอยู่ในเมืองหลวง
เมื่อถึงเวลาที่ต้องกลับบ้าน จะเป็นช่วงเวลาที่สุขใจที่สุด
ได้ใช้ชีวิตอยู่ในเมืองยะลา
เมืองเล็ก ๆ ที่ถ้าใคร ๆ เคยได้มา ดูผิวเผินแล้วก็แสนจะธรรมดา
แทบจะไม่มีอะไรให้ตื่นตาตื่นใจเสียเลย
แต่สำหรับเราแล้ว
ทุก ๆ ที่ ที่เราเคยไปมาตั้งแต่เด็กจนโต เราใช้ชีวิตอยู่ที่เมืองนี้
ตั้งแต่ลืมตาดูโลกมาจน อายุ 19- 20 ปี เป็นความทรงจำ
ที่ไม่ว่าจะต้องเดินทางไปทำงานหรือว่าไปใช้ชีวิตอยู่ที่ใด
ภาพแห่งความทรงจำ ความฝันของเราก็จะกลับมายังเมืองเล็ก ๆ
แห่งนี้เสียทุกคราไป อาจจะเป็นเพราะว่า ความผูกพัน ความรู้สึก ภาพความหลังต่าง ๆ
พ่อ แม่ พี่ น้อง ครอบครัวของเรา เพื่อน ๆ ญาติ ๆ แม้แต่เพื่อนเล่นแมวเมี๊ยว
ทุกสิ่งทุกอย่าง ยังคงอยู่ที่นี้ ที่ เมือง ยะลา แห่งนี้
...
ได้แต่คิดว่าวันนึง เมื่อเบื่อเมืองกรุงแล้ว จะกลับมาใช้ชีวิตที่บ้านเกิดแห่งนี้
จริงๆ น่ะ ...ไม่ว่าชีวิตจะต้องไปพบไปเจออะไรมา แต่สุดท้ายของชีวิตก็อยากกลับยะลา
เฮ่อ...ให้มันได้อย่งนี้สิน่ะ นิกัลยา เธอ....

งานประกวด มีสไทยแลนด์เวิล์ด 2007

เริ่มด้วยรูปแรก เป็นรูปของยาเองตอนไม่ยิ้มก็ดูขรึม ๆดุ ๆ หน่อยน่ะค่ะ

ส่วนรูปที่สองก็เป็นรูปที่ยาถ่ายกับพี่ซินดี สิรินยา บิชอฟ นางงามรุ่นพี่คนนี้ ขอบอกว่าเห็นตัวจริงทีไร แทบจะเก็บอาการปลื้มไว้ไม่ได้ทุกที

ก็พี่เค้าเล่นสวยสง่า มาดนางแบบทุกอณู ซะขนาดนี้ ยาชอบพี่เค้ามาก ๆ ก็เลยขอถ่ายรูปคู่ด้วยซะเลย งานนี้พี่ซินดี้ไปเป็นกรรมการค่ะ กับพี่กบ ปภัสรา

แต่งานนี้ พี่ลูกเกดไม่มาค่ะ เสียดายจัง ชอบมาก ทั้งพี่ลูกเกด พี่ซินดี้ พี่เฮเลน พี่สุ่ย พี่กบ พี่ปอ สวย ๆ สง่า งามและประสบความสำเร็จใน ชีวิตทั้งนั้น ...

รูปนี้ถ่ายคู่กับกุ๊กไก่จ่ะ รองอันดับ1 ปี ลดา เองชวาเดชาศิลป์2000 จ่ะ คนนี้ไปเป็นทหารอากาศซะแล้ว

แต่เราก็ติดต่อกันอยู่ตลอดน่ะ น่ารักนิสัยดีมาก เป็นเพื่อนในวงการนางงามคนแรกที่รู้จักมาตั้งแต่ ตอนงานรับปริญญาของ she ที่จุฬา

จนมาถึงวันนี้ก็ สามปีฝ่า ๆ แระ คิคิคิ

อีกรูปนึงข้างล่างนี้น่ะค่ะ หญิงนางนี้ เธอมีนามอันไพเราะว่า ประดับเดือน ณ ลำพูน จ่ะ เป็นรองอันดับ 1 ปีของยาเอง นาน ๆ เราจะเจอกันสักที

อาจจะเป็นเพราะว่าต่างคนก็ต้องมีทางเดินชีวิตของตัวเอง ... แล้วมาเจอกันอีกทีก็ตอนงานประกวด มีสไทยแลนด์เวิล์ดนี้แหละ

(เหมือนประหนึ่งว่าเป็นงานคืนสู่เหย้า ยังไงยังงั้น) อย่างน้อยก็เกิดจากที่นี้กันอ่าน่ะ ต้องเข้าใจ คิคิ

ตบท้ายด้วยรูปของพี่โยโกะ ทาคาโน่ กับพี่เชอร์รี่ มธุรดา ค่ะ สองสาวแสนสวยกับนางงามรุ่นพี่

ขนาดมีครอบครัวแล้วยังดูแลตัวเองดีมากซะขนาดนี้ ...อย่างงี้เราต้องเองเป็นเยี่ยงอย่างแล้วล่ะ คิคิคิ

พี่ ๆ เพื่อน ๆ นางงามทุกคนก็น่ารักมาก อ๋อ แล้วก็มีพี่ จ๋า ญาสุมินทร์ กับพี่ เรย์ อิสริยา ที่กลับไปก่อนล่วงหน้าแล้วเลยไม่ทันได้ถ่ายคู่เลย

เอาไว้งานไหน รวมนางงามอีก หวังว่าคงได้มาเจอกันอีกน่ะค่ะ